Tekenen deed ik als kind al. Nu ik volwassen ben, noemt iedereen het ineens ‘illustreren’. Dat klinkt serieus. Maar in essentie is het voor mij altijd hetzelfde gebleven: het is een heerlijk fantasierijk vak zonder grenzen. Het leukst vind ik het cartoonificieren van mensen om me heen. Zij hebben zichzelf bijna allemaal al eens teruggezien als cartoon.
In 2015/2016 legde ik mijn leven als kersverse moeder van een eeneiige meisjestweeling vast in cartoons. Bekijk ze hier:
